Ένας από τους δύο μεγαλύτερους κυλινδρόμυλους που λειτουργούσε στη Χαλκίδα, ήταν ο κυλινδρόμυλος ΑΒΕΝΑ. Βρισκόταν στην παραλία της Χαλκίδας και συγκεκριμένα στη γωνία των οδών Τζιαρντίνι και Τσιριγώτη. Από το 1886  λειτούργησε ως νηματουργείο. Αργότερα λειτούργησε ως Ατμόμυλος, δηλ. άλεθε με τη δύναμη του ατμού και στη συνέχεια  με μηχανές που δούλευαν με πετρέλαιο (κυλινδρόμυλος).

 

Στην ΑΒΕΝΑ  εργάζονταν περίπου 80 άτομα και παράγονταν όλοι οι τύποι αλεύρων και ήταν ο κυριότερος προμηθευτής των φούρνων, των καταστημάτων τροφίμων (παντοπωλείων) στην Εύβοια, τη Βοιωτία και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, καθώς και του Μακαρονάδικου της οδού Ωρίωνος. Επίσης παράγονταν μεγάλες ποσότητες πίτουρου (φλοιός του σιταριού που αποβάλλεται κατά την άλεση), μία από τις σπουδαιότερες κτηνοτροφές για μεγάλα ζώα, όπως γαϊδούρια, άλογα, μουλάρια. Πολλές φορές το πίτουρο είχε μεγαλύτερη ζήτηση από το αλεύρι, γι' αυτό η ΑΒΕΝΑ παρέδιδε στα παντοπωλεία πίτουρο ανάλογα με την αγορά αλεύρων που έκανε ο κάθε παντοπώλης. Η διανομή αλεύρων και πίτουρου γινόταν με ένα τετράτροχο καράμαξο της εταιρείας, το οποίο έσερνε ένα θαυμάσιο άλογο, που ήταν γνωστό σε όλη τη Χαλκίδα με το όνομα "Αλέκος". Το άλογο αυτό χάθηκε από δάγκωμα λυσσασμένου σκύλου.

 

Μετά την απελευθέρωση, το 1945, όλοι οι μύλοι στην Ελλάδα δούλευαν για το άλεσμα κρατικών σιταριών και για την εργασία τους αυτή, τους πλήρωναν με ένα ποσοστό του αλεύρου που είχαν αλέσει, το λεγόμενο "αλεστικό δικαίωμα".Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα. Επιπλέον, τα μηχανήματα ήταν παλιά και έπρεπε να αντικατασταθούν με σύγχρονα. Ωστόσο, κανείς από τους μετόχους της Εταιρείας δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει μεγάλα ποσά ή να πάρει κάποιο δάνειο.Έτσι το 1966 η επιχείρηση οδηγήθηκε σε κλείσιμο και πολήθηκε σε μια νέα εταιρεία "Λούκας-Σπανός-Γούναλης",η οποία, το 1968, κατεδάφισε το κτηριακό συγκρότημα της ΑΒΕΝΑ και στη θέση της ανεγέρθηκε η μεγάλη πολυκατοικία της παραλίας. Η ΑΒΕΝΑ υπάρχει αποτυπωμένη σε κάποιες παλιές φωτογραφίες να μας θυμίζει την ομορφιά μιας άλλης εποχής που χάθηκε για πάντα.

(Πηγή:Από το βιβλίο "Μνήμες από παλιά επαγγέλματα και επιχειρήσεις της Χαλκίδας", Κων. Τζαβάρα)