Το 1903 οι Αδελφοί Παλαιολόγου έστησαν μια μικρή βιοτεχνία  ζυμαρικών με το όνομα "ΑΣΤΡΟ", που διέθετε ένα ζυμωτήριο και ένα πιεστήριο. Η πρώτη ύλη ήταν αλεύρι από μαλακά σιτάρια και νερό. Η παρασκευή μακαρονιών, όπως την περιγράφει στο βιβλίο του κ. Κων. Τζαβάρα, ο εγγονός του ιδρυτή της "ΑΣΤΡΟ" Βαγγέλης Παλαιολόγος ήταν η εξής:

"Το αλεύρι ζυμωνόταν με το νερό και γινόταν μία ζύμη, η οποία έβγαινε από τις τρύπες του  πιεστηρίου, σχηματοποιημένη σε μακαρόνι. Μόλις το μακαρόνι έφτανε σε μήκος περίπου 1,5 μέτρο, ένας εργάτης το έκοβε και το κρεμούσε σε ένα καθαρό καλάμι. Πολλά τέτοια φρεσκοζυμωμένα μακαρόνια κρεμασμένα σε καλάμια μεταφέρονταν σε μια καθαρή αποθήκη για να στεγνώσουν. Η διαδικασία αυτή λεγόταν ξήρανση. Αν οι καιρικές συνθήκες βοηθούσαν, τότε τα  καλάμια με τα κρεμασμένα μακαρόνια τα ανέβαζαν στην ταράτσα της μικρής βιοτεχνίας. Το στέγνωμα απαιτούσε μεγάλη προσοχή, γιατί έπρεπε όλη η μάζα του μακαρονιού να στεγνώσει ομοιόμορφα.Τα στεγνά μακαρόνια τα μετέφεραν σε ένα χώρο όπου υπήρχε ένας στρογγυλός μεταλλικός δίσκος, με τον οποίο έκοβαν τα μακαρόνια στο μήκος που ήθελαν και αμέσως μετά τα συσκεύαζαν σε χάρτινες σακούλες των 5 οκάδων."

Αργότερα, το όνομα της εταιρείας αλλάζει από "ΑΣΤΡΟ" σε "ΣΙΤΩ", από το ρήμα "σιτίζω",που σημαίνει δίνω τροφή, ταΐζω.

Το 1950, η Βιομηχανία ΣΙΤΩ ήταν η πρώτη Ελληνική Βιομηχανία Ζυμαρικών που έφερε από την Ιταλία αυτόματο ζυμωτήριο και πρέσα.Επίσης ήταν εξοπλισμένη και με αυτόματα μηχανήματα συσκευασίας.Τα 50 παραγώμενα είδη ζυμαρικών έμπαιναν σε συσκευασίες του μισού κιλού. Στο εργοστάσιο δούλευαν 65 εργάτες. Η Βιομηχανία ΣΙΤΩ ήταν μία από τις πέντε πιο παλιές βιομηχανίες της Χαλκίδας και έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην οικονομική άνθηση της πόλης.

Το 1990, μην μπορώντας να ανταγωνιστεί τις μεγάλες εταιρείες ζυμαρικών στην Ελλάδα, όπως τη ΜΙΣΚΟ,ΜΕΛΙΣΣΑ,ΗΛΙΟΣ και ΑΒΕΖ, που είχαν σχεδόν πάρει όλη την κατανάλωση ζυμαρικών της χώρας, οδηγήθηκε σε πτώχευση.

(Πηγή:Από το βιβλίο "Μνήμες από παλιά επαγγέλματα και επιχειρήσεις της Χαλκίδας", Κων. Τζαβάρας)